Auteur: Arnoud Evenhuis

Posted on by Arnoud Evenhuis

Laten we eerst praten over chatgpt, het grootschalige taalmodel ontwikkeld door OpenAI. Het is een robot die beter kan communiceren dan de meeste mensen en heeft de klantenservice- en helpdeskwereld op zijn kop gezet. Maar dat is niet het enige, want chatgpt is ook een geweldige manier voor bedrijven om met klanten te communiceren en gericht reclame te maken. Door de conversatie met de klant te analyseren, kunnen bedrijven gerichte aanbiedingen doen en de klant op een persoonlijke manier benaderen. Het is bijna alsof chatgpt de klant beter kent dan zijn eigen moeder!

 

Maar chatgpt is niet alleen een wapen voor bedrijven, klanten hebben er ook profijt van. Zij krijgen snelle en effectieve hulp en informatie waardoor ze een beter beeld krijgen van het product of de dienst die ze overwegen. Het is alsof chatgpt je beste vriend is die je altijd helpt bij het maken van keuzes.

 

En dan hebben we nog midjourney, een softwareplatform voor gericht communiceren. Dit platform maakt het mogelijk voor bedrijven om op een persoonlijke manier met klanten te communiceren en gericht reclame te maken. Het gebruikt geavanceerde technologieën, zoals kunstmatige intelligentie en machine learning, om de klantervaring te optimaliseren. Bedrijven kunnen midjourney gebruiken om gerichte communicatiecampagnes te ontwerpen en uit te voeren, gericht op individuele klanten en hun specifieke behoeften. Het is alsof midjourney de klant kent als geen ander en altijd precies weet wat ze nodig hebben.

 

Maar hoe voelt de consument zich hier nou eigenlijk bij? Bedrijven kunnen door chatgpt en midjourney op een gerichtere manier reclame maken, maar wat als de consument zich hierdoor overstelpt voelt? Wat als ze het gevoel hebben dat ze constant worden ‘gestalkt’ door gerichte aanbiedingen?

 

Dit is precies de plot twist waar ik het eerder over had. Het is aan bedrijven om het juiste evenwicht te vinden tussen gericht communiceren en respect voor de privacy van de consument. Bedrijven moeten ervoor zorgen dat ze de data van de klant op een verantwoorde manier gebruiken en dat ze hen niet overspoelen met berichten en aanbiedingen.

 

En daarom, beste bedrijven, is het belangrijk om te onthouden dat chatgpt en midjourney fantastische hulpmiddelen zijn, maar dat de mensen achter deze technologie nog steeds verantwoordelijk zijn voor hoe ze worden gebruikt. Laat ons alsjeblieft niet vergeten dat we nog steeds met echte mensen te maken hebben, met echte gevoelens en emoties, en dat we ons moeten richten op een evenwichtige en ethische manier van communiceren.

 

En wees gerust, beste consumenten, jullie privacy is nog steeds belangrijk. Bedrijven die chatgpt en midjourney gebruiken, hebben regels en wetten die hen verplichten om je data op een verantwoorde manier te gebruiken. Dus als je je soms afvraagt waarom je ineens zo’n gerichte aanbieding krijgt, weet dan dat het niet omdat de robots je in de gaten houden, maar omdat ze proberen je een beter product of een beter aanbod te bieden.

 

In conclusie, de invloed van chatgpt en midjourney op de reclamewereld is niet te onderschatten. Het heeft de manier waarop bedrijven communiceren met klanten en reclame maken veranderd en daarmee ook de verwachtingen van de consument. Het is aan bedrijven om op een verantwoorde manier gebruik te maken van deze technologieën en aan consumenten om zich bewust te zijn van hun privacy. Maar onthoud, achter elke robot en elke algoritme, zijn er nog steeds echte mensen die deze technologieën bedienen. Laten we er samen voor zorgen dat deze mensen en technologieën samenwerken voor een betere en meer evenwichtige toekomst voor de reclamewereld.

 

Deze blogpost is volledig geschreven door ChatGPT met de opdracht “Schrijf een blog van ongeveer 800 woorden over de invloed van chatgpt en midjourney op de reclamewereld, met een plottwist op het eind. Schrijf het met een humoristische ondertoon”.

 

De visual is volledig ontwikkeld door MidJourney met de opdracht “human napoleon bonaparte kissing a robot”.

Posted on by Arnoud Evenhuis

Afgelopen week keek ik ‘Bo Burnham: Inside’ op Netflix, waarin comedian Bo Burnham een voorstelling opneemt in één kamer in één jaar, tijdens de Corona Pandemie. In een 1,5 durende ‘docu-film’ neemt hij je mee in zijn kijk op diverse zaken, gedachten in zijn hoofd en verwerkt hij zijn kritische blik op de maatschappij in scherpe, aanstekelijke liedjes. Belangrijk element hierin is zijn keyboard en het spelen met diverse lichten. Zo ontzettend simpel maar zo ontzettend geniaal als je het mij vraagt. Dit zette mij aan het denken: wat maakt dit nou zo briljant? Waarom word ik hier zo enthousiast van en wat is de kracht van deze film? Dat komt door de 3 C’s. 

 

Content

Het allerbegin. De inhoud. Om aan te spreken moet de inhoud goed zijn. Zoals ze vroeger zeiden: content is king. Als de inhoud je doelgroep niet aanspreekt, als het te ingewikkeld is of gewoon inhoudelijk niet sterk is kan je schreeuwen wat je wil. Wat Bo Burnham hierin goed doet, of althans mij aanspreekt, is de maatschappij kritische blik afgewisseld met komische observaties van het dagelijks leven. Zo gaat er een liedje over de uniformiteit van de Instagram pagina’s van witte vrouwen maar heeft hij het ook over de enorme invloed van het internet op het leven van mensen. Deze afwisseling zorgt ervoor dat je wil blijven kijken en telkens verbaasd wordt.  

 

Concept

Als die inhoud scherp is en klopt wil je dit in een eenduidige heldere manier communiceren. Hiervoor is het overkoepelende concept een belangrijke factor. Hoe wil je de inhoud, en daarmee de boodschap, overbrengen? Welke elementen spelen hier een belangrijke rol in en staat hierin centraal. In ‘Inside’ is dit allesomvattende concept het alleen-zijn. Dit laat hij terugkomen door alles in één ruimte op te nemen, hijzelf als enige persoon, het opbouwen van zijn eigen filmset, de korte introducties waarin hij refereert aan het niet kunnen optreden, de huilbuien en de content die juist ontstaan is door het alleen-zijn. Tevens werkt dit goed omdat het zo ontzettend herkenbaar is. 

 

Creativiteit

En last but not least: creativiteit. Geen fancy settings, geen hele cast en crew, geen visagist of decors. Eén camera (en een GoPro), een set lampen, een beamer, een kamer, een keyboard en een briljant creatief brein. Natuurlijk is het belangrijk dat je materiaal goed is van kwaliteit maar vaak wordt het wat mij betreft te belangrijk gemaakt. Een sterk concept en goede content behoeft alleen maar een creatieve invulling en uitvoering. De meeste reclameboodschappen en marketinguitingen zijn wat mij betreft saai en inspiratieloos. Make it pop, maak het grappig, theatraal of verhef het tot een kunstwerk! 

En laat dat precies de kracht zijn in Bo Burnham’s show. Het gebruik van de lichten, kleding (of juist geen kleding), beamerbeelden en de setting maken het tot een creatief spektakel. En de keuze om zijn content zingend tot je te brengen maakt het wat mij betreft helemaal af: een waar digitaal video-kunstwerk.

 

Dus: ga je binnenkort bezig met een campagne, design, een tekening, boomhut, gedicht of website? Onthoud dan de 3C’s! Alle 3 afgevinkt? Dan zit je gebeiteld. 

 

Nog niet overtuigd? Check de trailer hier

Posted on by Arnoud Evenhuis

Maar is dat wel zo? Ok. ‘Fuck groei’ is wel een hele boute uitspraak, geef ik toe. Groei is onlosmakelijk verbonden met het leven. We kunnen niet zonder. En natuurlijk merk ook ik dat deze prikkel voor mij geldt. Alleen denk ik dat het in veel gevallen ook een verkeerde prikkel is en dat dit zelfs een grote valkuil kan worden. 

 

Als je een bedrijf start is het hartstikke logisch dat groei één van je drijfveren is: zonder klanten geen inkomsten. Makkelijk zat. Maar op een gegeven moment ben je daar: een punt waarin je jezelf prima kan bedruipen en misschien zelfs wel een aantal mensen in dienst hebt. Het werk loopt mooi door, opdrachten blijven binnenkomen. En dat is het punt waarin ‘doorgroeien’ de kop weer opsteekt. ‘Ik wil meer producten verkopen, meer omzet draaien, meer mensen aannemen, meer werk verzetten.’

 

Dit is iets wat ik met alle macht probeer tegen te houden. En dat voelt als een groot privilege gek genoeg. Natuurlijk wil ik ook meer omzet maken, meer leuke mensen om mij heen verzamelen en grotere producties en campagnes draaien. Maar wat ik vooral wil is dat dit niet één van mijn belangrijkste prikkels wordt. Want met groei gaan meer kosten gemoeid, dus meer omzet maken en daarmee hoogstwaarschijnlijk meer stress. Groei is hierin slechts een cijfer.

 

Daarbij wordt groei nog wel eens verward met succes. En daarmee is er de kans dat je bepaalde belangrijkere zaken uit het oog verliest. Hoe ik dat type groei tegenhoud? 

 

‘Buenapartners’ in plaats van vaste krachten

Wij werken met een grote groep vaste partners op het gebied van fotografie, videografie, tekst, webbouw en (online) marketing. Op deze manier hoeven we niet alles zelf in huis te halen maar kunnen we per opdracht de perfecte professional aan laten schuiven. Naast dat dit heel praktisch werkt is het ook ontzettend leuk om telkens met een andere samenstelling te werken. 

 

Geen urenregistratie

We kunnen in veel gevallen dingen veel efficiënter doen, althans dat denk ik. We zullen soms veel meer tijd in een opdracht stoppen dan begroot of geoffreerd. Dit soort zaken komen bovendrijven als je netjes al je uren bijhoudt. Natuurlijk weten we wel ongeveer hoeveel tijd we in een concept of ontwerp stoppen. Maar door de uren met een stopwatch bij te houden gaat het meer als een wedstrijd voelen: ‘hoeveel tijd, en daarmee geld, kan ik besparen als ik nu stop?’. Dit is voor mij een absolute creatieve mood killer. Daarnaast is in ons vakgebied goed resultaat niet altijd uit te drukken in tijd.

 

Positioneren

In de zeven jaar dat Buenaparte bestaat zijn we meerdere keren van koers veranderd. Van freelance Art Director, naar “allround creatief”. Om vervolgens de stap te maken naar een klein team: van design studio naar, nu, creatief conceptbureau. We zijn met deze stappen ons steeds verder gaan positioneren en daarmee duidelijker waarvoor je bij ons aan kan kloppen en waarvoor ook juist niet. We zijn dan wel een allemansvriend, wij zijn niet met iedereen een match. En dat is helemaal prima. Wij weten precies waar wij ons heel erg thuis voelen en van wie en wat we blij worden. Dat geeft richting en zorgt ervoor dat we niet de hele markt hoeven, kunnen (en willen) bedienen. 

 

Kernwaarden centraal

Hoe we die koers constructief blijven uitzetten? Dat doen we al een aantal jaren door middel van onze 3 waarden: samen, energie en impact. Dit is in al onze keuzes de wichelroede: de opdrachtgevers die bij ons passen, de opdrachten die we doen, keuze van de teamleden, onze buenapartners. In alle gevallen houden deze 3 woorden er als checklist bij. All boxes checked? Let’s do this! Doordat we hierop varen gaan wij elke dag met kneiter veel plezier naar kantoor, werken wij met het grootste enthousiasme aan de opdrachten en werken wij met een bak energie samen met onze partners en opdrachtgevers. 

 

Door klein te blijven kunnen wij onze kwaliteit blijven garanderen, blijft onze energie onvermoeibaar (minder stress!) en kunnen we door de korte lijntjes met onze opdrachtgevers de échte resultaten (aan)voelen. De groei van Buenaparte zit ‘em dan ook vooral in de persoonlijke groei van ons allemaal, het groeien in een project of het steeds beter begrijpen van een opdrachtgever. En door daarin samen verder te groeien groeit mijn trots nog elke dag een beetje meer 🙂

 

Posted on by Arnoud Evenhuis

1 / Combi van branding en performance
Een goed concept heeft geen scheiding tussen branding en performance. Het zorgt ervoor dat iedere uiting raakt én activeert. Zo boek je op korte en lange termijn resultaten. Het versterkt het merk, door de juiste toon, en zorgt voor een actie, passend bij de doelstellingen. Wordt de campagne online ingezet? Dan is dit alles ook nog eens fantastisch goed te meten, en eventueel bij te schaven tijdens de looptijd. Dit stond centraal in de Follow Energy campagne voor de Hanzehogeschool Groningen, Rijksuniversiteit Groningen en de Energy Academy

 

2 / Voorkom marketing mismatching
Een gek, opvallend concept is niet per se een goed concept. Sluit het aan bij de doelgroep en vooraf gestelde doelstellingen? De analyse en strategie fases vooraf zijn hierin cruciaal. Zo hanteren wij altijd een vaste werkwijze. Hierin beginnen wij met een analyse waarbij we de doelstellingen op papier zetten en brengen we de doelgroep in kaart. Wat spreekt de doelgroep aan, wat is hun belevingswereld en welke tone-of-voice past hierbij. We ontwikkelen een (campagne)identiteit, als die er nog niet is, om zo een concept te kunnen bedenken die hier feilloos bij aansluit. Want “lekker gek” kan wel opvallen, maar als je hiermee de verkeerde doelgroep aanspreekt en geen passende Call to Action inzet zal het zijn doel niet dienen.

 

3 / Dubbele laag
Een concept moet je (heel even) aan het denken zetten. “Huh, hoe zit dat nou precies?” Wat bedoelen ze hiermee? Het moet inspireren en tegelijk een verhaal vertellen. Wanneer de boodschap en het beeld te vanzelfsprekend zijn en niet verrassen, wordt het binnen de kortste keren vergeten. Voor een korte retail boodschap is dit minder of niet belangrijk. Hierin wil je zo snel en eenvoudig mogelijk vertellen wat je wilt verkopen.

 

4 / Ontwrichtend
Een perfect passend concept is tegenwoordig bijna niet meer voldoende. Het kan je laten glimlachen of laten opkijken. Maar om echt te blijven kleven moet je “disrupten”: iets uit zijn verband trekken, uitvergroten en overdrijven. Een één op één vertaling van een echte situatie prikkelt weinig tot niet. Door een uitvergrote of uit verband getrokken situatie te schetsen is de kans groter een opgetrokken wenkbrauw te ontvangen. Humor is hierin vaak een goed uitgangspunt bijvoorbeeld.

 

5 / Timing
Sluit het concept aan op een trend of bepaald moment van het jaar dan kan dit elkaar verder versterken. Dit kan bijvoorbeeld een belangrijke ontwikkeling in het nieuws zijn, (jaarlijks terugkerend) festiviteit of trend. Kijk maar eens naar onze campagne voor SchoolpleinNoord en de campagne voor Voys. Daarentegen kan juist een totaal misplaatst campagneconcept ook zijn werk doen: de kerstman in een zomerse commercial bijvoorbeeld. Daar speelt het ontwrichtende aspect weer op.

 

6 / Hybride concept
Een goed concept is op alle communicatiemiddelen goed toepasbaar. Zowel online als offline. Vaak wordt er voor gekozen een campagne crossmediaal in te zetten: zorg ervoor dat het werkt voor diverse media zoals film, banners, posters, website en social media uitingen.

 

Heb je aanvullingen? Let me know!
Kan je wel een beetje hulp gebruiken met de vertaling van jouw idee naar een goed concept? Bel of mail ons 🙂

Posted on by Arnoud Evenhuis

In de bijna 6 jaar dat Buenaparte nu bestaat, zijn er al heel wat transformaties geweest. Huup huup, barbatruc: van één-man-sterk en ik-doe-alles naar een vast team van creatieve koppen en all-round-creatief-bureau. We creëren huisstijlen met logo’s, maar geen logo’s zonder huisstijl en campagnes met video’s, posters en evenementen, maar geen losse posters (meer). Niets zo veranderlijk als de koers die we varen, lijkt het wel. Of toch niet? 

 

Ik merk dat ik altijd al interesse heb gehad in alle vormen van creatieve uitspattingen en dat ik me nooit heb beperkt, of willen beperken, tot een bepaalde richting of specialiteit. Ik hou van architectuur, film, klassieke muziek, drukwerk en interactieve ervaringen, nieuwe voedsel ervaringen en (oke sommige) vormen van abstracte kunst. Waarom zou je je dan beperken tot één van deze uitingen. Dat geldt nu ook voor Buenaparte. Wij houden ons niet vast aan één uitingsvorm. En dat maakt het soms knap lastig uit te leggen wat we nu precies doen. En dat is helemaal niet erg. 

 

Wanneer wij bedrijven, merken, mensen en organisaties helpen bij het vinden of vangen van hun identiteit gaan we dan ook niet eerst op zoek naar hun dienstverlening, hun missie en visie en USP’s. Het is van essentieel belang om de “waarom” te vangen. En daar kom ik elke keer toch maar weer achter. Wat bindt een groep mensen met elkaar, waarom doe je wat je elke dag doet? Waar geloof je in en waar krijg je die bak energie van? 

 

Een missie en visie is een goede basis voor de koers van je organisatie. Het helpt je bij het stellen van een bepaald doel. Maar een missie en visie zijn niet altijd even inspirerend en wordt snel, vooral in samenstelling, een abstract gegeven. Daarnaast kan dit doel zorgen voor oogkleppen, een verkeerde gedrevenheid en je daarmee vervolgens alleen bezig bent met het volbrengen van dit doel waardoor je het proces (je waarom) vergeet. En juist het geluk, de gedrevenheid zit ‘m niet in het behalen van een doel maar in het aangaan van het proces. 

 

Als je je echte ‘waarom’ weet te vinden en vast weet te leggen samen met de daarbij behorende kernwaarden, is dit de basis voor alles wat je doet of gaat doen. Het zit meer in het ‘nu’, dan in het werken naar iets in de toekomst. Deze set woorden wordt je wiggelroede, je checklist voor al je activiteiten. En dat heeft zijn weerklank in je persoonlijke werkgeluk, het aantrekken van de juiste medewerkers en best passende opdrachtgevers, je interne cultuur en je toon naar buiten toe. 

 

Onze “waarom”, en daarmee ook onze pay-off, luidt: ‘think it, create it’. En dat zit diep geworteld in het hele team. Als je het kan bedenken, kan je het creëren. Dat gekoppeld aan onze kernwaarden “voelbare energie”, “zichtbare impact” en “wederzijdse inspiratie” bepaalt onze koers. We hebben nog steeds een visie maar kiezen hier een andere vorm voor. En dat uit zich in heel veel dingen, onze grote diversiteit aan diensten. Maar bovenal in ons DNA. Maakt ons dat een doelloze barbapapa die elke keer maar wat doet of wordt wat past? Absoluut niet, juist door onze waarom doen we precies wat we moeten doen en dat is enorm bevrijdend. 

 

Hiermee hebben we een situatie gecreëerd waarbij we altijd kunnen blijven experimenteren, ontdekken, vallen en opstaan, zoeken en vinden. Op alle gebieden en terreinen. Op deze manier kunnen we telkens weer iets spannends bedenken en creëren. En dat is niet te vangen in (alleen) een missie en visie, diensten of pakketten. Daarmee kan je stiekem altijd die kinderlijke nieuwsgierigheid behouden. En ik hoef niet de beste te zijn in wát ik doe. Als ik maar de beste ben in wáárom ik dit doe.

 

Huup huup barbatruc: misschien organiseren wij binnenkort wel een evenement!

Posted on by Arnoud Evenhuis

Afgelopen zomer was het zover. Kirsten en ik deden tijdens onze reis door Noord-Spanje sterrenrestaurant Mugaritz aan. Daar is overigens enige discussie aan vooraf gegaan. Willen wij wel zoveel geld uitgeven voor een avondje uit eten? Zijn wij wel ‘fijnproever’ genoeg om het verschil tussen lekker eten en écht héél erg lekker eten te waarderen? Onder druk van enkele enthousiaste sterren-eters hakten we de knoop uiteindelijk door.

Na het boeken van onze tafel startte de voorpret. Wat zal deze ervaring met ons doen, hoe lekker zullen de gerechten wel niet zijn? De tweedeling in recensies maakte ons niet veel wijzer. Veel dit-had-niks-met-lekker-eten-te-makenbeoordelingen en evenveel wauw-wat-een-geweldige-ervaring-wij-geven-5-gouden-sterrenrecensies. En niets daar tussenin.

 

Laat de ervaring beginnen
Licht gespannen rijden we de parkeerplaats van Mugaritz op. Bij binnenkomst worden we door een keurige gastheer begeleid naar onze tafel. Nog wat onwennig om ons heen kijkend wordt voor onze neus de tafel in rap tempo geprepareerd voor onze eerste van de maar liefst tweeëntwintig gangen: het tempo is bepaald. De proeverij van vijf mini-gerechtjes brengt ons in verwarring. Moeten we dit lekker vinden? Want, euhm, niets hiervan is bijzonder smaakvol. Vooral het vijfde gerechtje, een donkergekleurd en zompig bolletje. De kelner vraagt ons om achteraf te raden wat het is. Ons antwoord: ronduit goor. Het blijkt geprakte avocado met zwarte kleurstof. En daarmee begint bij ons de mindfuck.

Want in de daarop volgende gerechten zet deze trend door. Zo krijg ik ‘iets’ van varken opgediend, aldus meneer de kelner. Achteraf vertelt hij dat dit toch geen varken was, maar een vezelachtig stukje paprika met varkenssmaak. Een andere gang lijkt op het oog een hoopje hersenen – ook niet iets waar we beiden heel erg warm voor lopen. Het blijken zoete bonen in een gelei te zijn. Ondertussen drink ik de meest unieke en geweldige wijnen, ouzo, rum en champagnes en zweven de bediendes als een geoliede machine langs onze tafel.

 

De rekening
Na deze vier uur durende ervaring kwam de rekening. En begon de echte ervaring. Want wat hebben wij zojuist meegemaakt? Waar hebben wij zojuist zoveel geld voor betaald? Hebben we ook echt iets heel erg lekkers gegeten? Was dit wel een restaurant?

 

Deze vragen hebben mij dagenlang beziggehouden – nog steeds wel, eigenlijk.

 

Maar… ik kan je wel vertellen dat ik inmiddels tot team 5-sterrenrecensie behoor. Als je een avond echt lekker uit eten wilt, moet je niet naar Mugaritz gaan. Geen enkel gerecht was echt lekker, in ieder geval zoals wij eten en smaken kennen. Het overpeinzen van de ervaring die elk gerecht met zich meebrengt, is daarentegen heerlijk. Wat hier is gebeurt is echt heel bijzonder.


Mugaritz heeft het belangrijkste product van een restaurant, het eten, ondergeschikt gemaakt aan een concept.
De ervaring en vooral de daarbij opgeroepen vragen over wat wij nu eigenlijk eten of proeven voert de boventoon. Daarmee is Mugaritz volgens mij ook geen restaurant meer zoals in de primaire betekenis: een gebouw waar het doel is om tegen betaling lekker te eten. Eten is bij Mugaritz een middel geworden en niet het doel.

 

Het perfecte concept
Om dit te kunnen bereiken moet alles kloppen, van a tot z. Je redt het niet met leuke bordjes of een toneelstukje aan tafel. Het is een samenspel van heel veel kleine details die telkens opnieuw je zintuigen prikkelen en je aan het denken zetten. Dit kan alleen door een situatie te creëren die je nog niet eerder in deze samenstelling hebt ervaren, zodat het je verrast.

 

Creative director meets Mugaritz
Deze aanpak van verbazen en aanzetten tot nadenken hanteren wij bij Buenaparte ook. Puur vertellen wat voor knettergoeie dienst of mooi product je hebt, komt er bij ons niet door. Alleen maar verstandige dingen roepen, zoals productinformatie, leidt je linea recta naar vergetelheid.

Wij denken een allesomvattend concept voor je uit dat leidend is voor al je communicatie- en campagnemiddelen. Een boodschap die blijft hangen omdat het tot denken aanzet, omdat het een dubbele laag heeft. Met een sterke middelenmix brengen we dit concept over. Precies zoals Mugaritz dat doet met eten. Het concept is de ervaring, het eten op je bord (of steen, of plank, of schelp of..) slechts een middel.

 

Energie
Wij krijgen energie van mensen en bedrijven die deze stap durven te maken. Die grenzeloos durven mee te gaan in onze denkwijzen en concepten die hun product of dienst verder helpen. Die hun markt, en misschien ook wel hun bedrijf, willen opschudden.

Laat dat nu precies zijn wat Mugaritz heeft gedaan met mij. Doordat ze al mijn zintuigen open hebben gezet en me net datgene hebben voorgeschoteld wat ik niet verwachtte, zit ik de ervaring al weken te overpeinzen. Deze avond zal ik nog jarenlang navertellen. Dát is het verschil met ieder ander willekeurige restaurant.

Posted on by Arnoud Evenhuis

Energie
Energie geeft energie. Een van de belangrijkste gelukmakers is gebleken. Als je met hart en ziel aan een campagne, identiteit of strategie hebt gewerkt, is het natuurlijk fijn dat dit met veel enthousiasme wordt ontvangen. Ik zit soms zingend en swingend van blijdschap in de auto na een presentatie. 

 

Goed doen
Wat een goed gevoel geeft, is wanneer je iets goeds kan doen voor iemand. Het is dan ook ontzettend mooi om voor een organisatie die “goed doen” in het DNA heeft, een positieve campagne te lanceren met (hopelijk) net zoveel positieve impact op een grote groep mensen. Dat hoeven niet per se goededoelenorganisaties te zijn. Onze opdrachtgevers Ohpen, Verslavingszorg Noord Nederland, New Energy Coalition en Groningers-verbinder RTV Noord jagen op hun eigen manier duurzame idealen na, waar wij ons goed in kunnen vinden.

 

Samen
Creëren doe je samen. Wij komen met onze bagage en kennis over strategie, concepting en visuele oplossingen en de opdrachtgever brengt expertise in uit zijn of haar werkveld. Bij ons dus geen over-de-schutting-gegooi en u-vraagt-wij-draaien-oplossingen. Input van beide partijen is belangrijk voor het beste resultaat met optimale communicatiekracht. Onze kracht ligt in het bedenken van gedegen strategieën en dit uitwerken tot spannende concepten. Je hoeft ons niet te vertellen wat we moeten doen en hoe we dit moeten doen. Daar zijn we te eigenzinnig voor. Wel luisteren we goed. Want jij moet ons vertellen hoe jouw wereld in elkaar steekt – daar hebben wij weer minder weet van.

 

Vertrouwen
Vertrouwen is de basis in elke relatie. Zo ook bij opdrachtgever en bureau. In een goede samenwerking is er vertrouwen bij beide partijen dat de ander handelt vanuit oprechtheid. Dat we elkaar positief bekrachtigen om zo tot het beste eindresultaat te komen. Het vertrouwen hebben dat beide partijen handelen vanuit oprechtheid, dat we het beste proberen te leveren passend bij hun vraag (en budget) en dat we altijd het juiste advies geven, of dit nu gunstig of niet gunstig voor ons uitvalt. Wanneer dit er niet is zal een goede samenwerking ook niet kunnen bestaan. 

 

Lef
Waar wij blij van worden, is ideeën vorm geven. En het liefst verbazen we onze opdrachtgevers met het concept en bijpassende ontwerp. Hierin willen we altijd een stap extra zetten, een oplossing vinden die verrast. Want veilig en vertrouwd is echt niet voldoende om op te vallen tussen al het marketing-geweld. Om echt op te vallen moet je soms even een grens over, en daar is lef voor nodig. Niet alleen van ons, ook van de opdrachtgever om het anders aan te pakken dan de vorige keer of keren. (Verrassing: ook hier komt het wederzijdse vertrouwen weer om de hoek kijken).  

 

Inmiddels zijn bovenstaande gelukmakers uitgegroeid tot voorwaarden voor onze nieuwe en huidige opdrachtgevers. Misschien klinkt het haast als een checklist, maar als een van bovenstaande punten niet aanwezig is, dan merken ik én de Buena-partners al snel dat het niet goed voelt. Is dat zo, dan moeten we misschien wel constateren dat er geen goede match is. Dat we beiden onze eigen wegen weer moeten inslaan. Arrogant? Ik denk ‘t niet. Vaak is het juist een lastige beslissing, maar voor beide partijen misschien wel de juiste en de meest eerlijke. Energie is alles! 

Posted on by Arnoud Evenhuis

 

Samen met mijn freelancende vriendin ben ik op een zogeheten work-acion, a working vacacion. Oftewel we hangen de digital nomad uit, maar dat krijg ik gewoon echt mijn strot niet uit. We hebben onze vaste werkplekken voor twee weken verruild met een huisje op een afgelegen heuvel, met een heus zwembad en een uitzicht over mango- en avocadoplantages.

 

Waarom? Als een klein voorproefje op een langgekoesterde droom: een eigen optrekje in deze regionen, om zo nu en dan het druilerige klimaat in Nederland te kunnen ontvluchten en hier onze werkzaamheden voort te kunnen zetten.

 

Een nieuwe ervaring. En dat brengt nieuwe inzichten. Al in de eerste paar dagen van de twee weken die we hier zijn heb ik nog veel meer vragen maar ook een aantal antwoorden gekregen over mijn werk, passies, keuzes, struggles en de oneindige zoektocht naar een balans in alles wat ik doe.

 

De lessen die ik hieruit heb getrokken, staan hieronder uitgeschreven. Om vast te leggen voor mezelf en om deze lessen niet te vergeten als we weer terug zijn in Nederland. Maar misschien heb jij er ook wat aan.

 

Inzicht 1: doe (af en toe) dingen waarvan je denkt dat het moeilijk is of zelfs niet kan

Op zich hadden we geen lange aanloop nodig om de knoop door te hakken en een aantal weken weg te gaan, maar het was niet een heel makkelijke beslissing. Samen hebben we meerdere verre reizen gemaakt naar andere continenten, maar dat was echt vakantie (is het ‘op reis’ of ‘op vakantie’, maar dat is een andere discussie): we hadden onze opdrachtgevers ingelicht dat we niet beschikbaar of bereikbaar waren. Maar deze keer wilden we onze ‘vakantiedagen’ niet inruilen om in het buitenland te verblijven. We wilden doorwerken voor onze opdrachtgevers en buiten werktijden vakantie vieren. Fifty/fifty, zeg maar.

 

Maar werkt dat wel en kan dat allemaal wel? Wat vinden opdrachtgevers daar nou van? Kan ik zomaar weg en mijn keuze hierin doorzetten? En al die lopende opdrachten dan?

 

Soms moet je dingen doen die onmogelijk lijken. Dit heb ik meerdere keren ervaren. Gewoon een e-mail sturen naar een reclamebureau in Buenos Aires met de vraag of je daar stage kan lopen. Aan je werkgever vragen of je 5 weken op reis kan in een drukke tijd. In enkele weken de knoop doorhakken, je vaste baan vaarwelzeggen en voor jezelf beginnen…
Soms lijken dingen onmogelijk, maar wanneer je écht een keuze maakt vallen de puzzelstukjes opeens op hun plek en laat je het toch slagen.

 

Het klinkt zo logisch maar voelt soms het alsof sommige dingen niet binnen je macht liggen. Dat ligt het echter vaak wel. Jij maakt de keuzes, jij kiest je weg.

 

Inzicht 2: Een succesvolle werkdag is niet per se van 9.00 tot 17.00 uur

Het is vrijdagmiddag 16.45 uur. Ik kom net onder de douche vandaan waar ik het zwembadwater en zonnebrand van me af heb gespoeld. Normaal heb ik nu een werkdag achter de rug die is gestart om 9.00 uur en die nu eindigt in een vrijdagmiddagborrel.

 

Ik werk gewoonlijk van 9.00 tot stipt 17.00 uur. Die regel heb ik mezelf opgelegd om niet te vervallen in overwerken en overwerktheid, en ik sta er nog steeds volledig achter. Het pakt tot op heden ook nog goed uit, hoewel buiten kantooruren het hoofd natuurlijk nog steeds wel doorgaat met het verwerken van ideeën en concepten.

 

Nadeel van de regel, is dat het gevoel ontstaat dat ik ook echt tot 17 uur op kantoor móet zitten/staan (jawel, sinds kort de trotse eigenaar van een stabureau). Ook als het een middag rustiger is, als ik geen mailtjes krijg en de inspiratie eerlijk gezegd ook wel op is.

 

Wat ik in Andalusië ervaar, is dat het prima is om van 9.00 tot 13.00 uur te werken en de middag op pad te gaan. Ik ben dan ook telefonisch bereikbaar voor opdrachtgevers en partners. Tijdens een rondrit door de prachtige omgeving komen bovendien ideeën opborrelen voor die ene pay-off, dat gekke guerillamarketingidee of die keyvisual voor een nieuwe campagne. Inspiratie zit in alles. En het is niet altijd nodig om constant ‘bezig’ te zijn. Bezig zijn, is niet hetzelfde als werken. Soms is het beter om eventjes ‘niks’ te doen, zodat uit dit niks weer iets kan ontstaan. Zoals zojuist gebeurde onder de douche, toen ik bedacht dit op te schrijven.

 

Inzicht 3: Onderzoek de dingen die je leuk vindt

Open deur, ik weet het. Maar het is ook helemaal niet zo gek dat je soms gewoon doet wat je doet, om lekker in die bekende trein blijven zitten. Doen waar je goed in bent en daar beter in worden. Ik voel me als een vis in het water wanneer een gesprek over branding, positionering of ontwerp gaat. Een heerlijk gevoel. Ik voel me zelfverzekerd in dit soort situaties en durf hierbij een stelling in te nemen en hier echt achter te staan. Maar naast ontwerpen en het bedenken van brandingoplossingen vind ik nog zóveel meer dingen leuk. Ik blijf nieuwe vormen van expressie ontdekken en onderzoek of ik daar meer mee wil.

 

Zo schrijf ik al jaren scripts voor bewegend beeld, verzorg ik de art direction voor commercials en vind ik het leuk om speelfilms (technisch) uit te pluizen en korte films met mijn telefoon of GoPro te maken. Maar om bewegend beeld ook aan te bieden onder de vlag van Buenaparte? Oef, spannend. Maar na het vinden van een gedegen partner – mijn oud-stagiair Daan – durfde ik deze stap te maken. En wat is er leuker dan samen op onderzoek te gaan en de wereld van video te gaan ontdekken?! Nieuwe mogelijkheden, allemaal spannende nieuwe ontwikkelingen en zoveel nieuwe energie. De eerste echte video-opdracht was natuurlijk wel gewoon retespannend, maar ook erg gaaf! En het resultaat mag er wezen.

 

En wat dacht je van het schrijven van dit verhaal? Iets wat ik nog nooit eerder heb gedaan, maar ook erg leuk vind. Mijn ‘why’ is dan ook nog steeds treffend: (be)denken en creëren.

 

Inzicht 4: Stuur aan op je eigen keuzes en deel je doelen met anderen

Het maken van duidelijke keuzes, hoe moeilijk en onbereikbaar iets soms ook lijkt, helpt je bij het bereiken van je doelen. De gewaarwording dat alles beweegt naar die door jou gemaakte keuze is een waanzinnig gevoel. Alsof onzichtbare krachten je hebben geholpen dit te volbrengen. Maar het maken van alleen de keuze is vaak niet genoeg, heb ik ook ervaren.

 

Een goede voedingsbodem is net zo belangrijk. Je moet openstaan voor de gevolgen en nieuwe mogelijkheden die je keuze hebben ontsloten, en die dan ook nog eens durven aanpakken. Zo heb ik zo’n twee jaar geleden voor mijzelf besloten om me meer te richten op strategie en concepting en minder op ontwerp. Op dat moment was de tijd er ook echt rijp voor: qua werk zat ik goed, ik hoefde niet meer per se elke klus aan te pakken om de huur te kunnen betalen.

 

Dus richtte ik de cases op mijn website meer in op strategie en concept, paste ik mijn persoonlijke verhaal aan en – erg belangrijk – lichtte ik mijn toenmalige opdrachtgevers in over mijn wens om meer strategie- en conceptwerk te gaan doen. Daarnaast ging ik uit eigen beweging campagnes voor hen ontwikkelen als ik een kans voor hen zag.

 

Dit alles heeft geresulteerd naar mijn positie nu, waar ik ontzettend gelukkig van word. Wat ik heb geleerd is: maak mensen deelgenoot van jouw keuzes en het doel dat je voor ogen hebt. Zo worden keuzes niet alleen tastbaar voor jezelf, maar kunnen anderen jou ook helpen met het bereiken van je doelen. Ook de keuze om nu hier in Zuid-Spanje te zitten, is mogelijk gemaakt door het delen van deze plannen met opdrachtgevers en naasten. Zij hebben zich ook flexibel opgesteld en vormen daarbij een belangrijk aandeel in de totstandkoming van onze (kleine) droom.

 

Inzicht 5: Doe af en toe écht niks

En misschien het aller-, allermoeilijkste: doe af en toe even helemaal niks. In deze tijd van ontelbare mogelijkheden en evenveel afleidingen en prikkels lijkt het soms onmogelijk om echt even helemaal niks te doen. Elke minuut moet besteed worden aan iets nuttigs of afleidends: in de wachtruimte bij de tandarts, in de trein, tijdens de koffiepauze is het zo gemakkelijk om je telefoon te pakken en langs al die foto’s en berichten te swipen. Maar juist in de momenten van niets doen, zit de meeste potentie. Ga eens een half uur op je balkon zitten, op een bankje in het park of in een luie stoel in de woonkamer. Zónder afleidingsmechanismes, gewoon voor je uit kijkend. Je kan nu je gedachten de vrije loop laten, ruimte in je hoofd creëren, inspiratie laten opkomen voor nieuwe ideeën of gewoon alles juist even op een rijtje zetten.

 

‘Nu we hier zijn, wil ik wel alles zien en meemaken!’

 

Het was een persoonlijk doel voor mij tijdens deze work-acion. En verdomd, je een beetje vervelen is inderdaad ontzettend moeilijk. ‘Nu we hier zijn, wil ik wel alles zien en meemaken!’ Maar alles gezien hebben, maakt niet per se gelukkiger heb ik gemerkt. Vijftien minuten naar een landschap kijken kan veel waardevoller zijn dan in een gehaast uur verschillende bezienswaardigheden ‘afvinken’. Juist dit kwartiertje ‘niks doen’ blijft je bij en maakt een diepe indruk.

 

Trouwens, in het begin van het ‘bewust niks doen’ werd ik erg onrustig. Ik blijf het moeilijk vinden, maar ik merk wel dat het me ook echt meer rust en ruimte voor inspiratie geeft.

 

Lekker bezig blijven (met dromen)

Straks zit ik weer 2400 kilometer noordelijk van dit zonnige oord te werken. Ik laat hier dingen achter, maar neem hopelijk ook wat goede lessen mee. Het zijn toch vraagstukken waar ik al geruime tijd bewust mee bezig was, dus ik ga mijn best doen dit in stand te houden in onze Groningse habitat.

 

Deze twee weken Andalusië smaken wel naar heel veel meer. Naar nieuwe mogelijkheden waarvan ik eerst dacht dat het onmogelijk zou zijn, naar het combineren van werken en lekker leven. Ik ben een heerlijke ervaring rijker en een stapje dichter bij de droom van een eigen plek hier onder de zon.

Posted on by Arnoud Evenhuis

De eerste maanden werkte ik vanuit mijn eigen, toen nog, studentenkamer. Ik merkte al snel dat ik niet gemaakt was voor dit eenzame bestaan. Een praatje met de caissière in de supermarkt was soms mijn enige sociale contact op een dag. Al gauw zocht ik andere creativo’s op om mee samen te werken. Dat gaf me nieuwe energie.

 

Vijf jaar later is daar opeens een klein team

Drie musketiers en een “invlieg-musketier”. Dat had ik niet gedacht. Of gepland. Sterker nog, een aantal maanden geleden peinsde ik er niet over. Een spannende, logische, organische, geweldige, bijzondere, enge stap? Alles tegelijk.

En toch, vroeg ik me gedurende die groei af of dit wel de goede route is. Word ik hier gelukkig van? Moet ik groei ook als een doel op zich zien? Dat moet ik (voor mezelf) op een rijtje zetten. En wie weet kan jij als lezer hier ook jouw keuze of koers wat beter door bepalen. Dat zou ik prachtig vinden.

 

1 Samen is alles leuker

Buenaparte begon ik in eerste instantie om alles zelf te bedenken en te creëren. Maar al gauw merkte ik dat je dan toch tegen je eigen beperkingen aanloopt. Want je kan niet alles zelf doen. Later merkte ik dat dat ook helemaal niet leuk is. Samenwerken is veel leuker! Tegenwoordig is dat zelfs één van de grootste drijfveren van Buenaparte: samenwerken met leuke mensen, zowel aan klantzijde als aan collega zijde, om op deze manier de juiste professional op de juiste plek in het proces te plaatsen. En dan highfiven en taart eten wanneer we samen weer iets te geks hebben neergezet natuurlijk!

 

2 Doe wat je leuk vindt

Veel mensen zien het vaak als probleem wanneer je niet precies weet wat je leuk vindt omdat je te veel dingen heel leuk vindt. Soms hoor je dat het beter is je te specialiseren. Specialisten zijn belangrijker dan generalisten, luidt dan het argument. Die mening deel ik niet. We hebben uiteraard beide nodig. Goed zijn in één ding is fijn omdat je terug kan vallen op deze expertise. Maar het kan ook leiden tot rechtlijnige denkpatronen. Ik moedig mensen daarom ook altijd aan om te doen wat je leuk vindt, zelfs als dat 10 dingen of meer zijn. Omdat je op deze manier altijd nieuwsgierig blijft, verrast blijft worden en buiten de kaders en middelen blijft denken. Binnen Buenaparte doet iedereen dan ook zoveel mogelijk dat wat zij leuk vindt, hoe uiteenlopend dit ook soms is. En doen we vooral ook niet dat wat we niet leuk vinden. Zo werd mijn tijd teveel bepaald door mailconversaties, project management en lijntjes aan elkaar knopen, iets waar ikzelf niet heel energie uithaal. Kelly wordt juist gelukkig van het organiseren en stroomlijnen van deze processen. Zo kan ik me nu weer meer bezighouden met het creatieve denk- en maakproces, dat wat mij blij maakt.

 

3 Bind mensen aan je die je vertrouwt

Gaandeweg ontmoet je veel leuke, interessante, goeie, stomme, arrogante, gezellige en/of ervaren mensen. Wat je vooral leert is wie je wel en niet kunt vertrouwen en waar het mee klikt. Je ontdekt wie hun afspraken nakomen, wie jou wat gunnen, waarmee het fijn samenwerken is, met wie je graag een biertje drinkt en op wie je kan bouwen. Die mensen heb ik graag dichtbij me. Zo hebben we een vaste basis van professionals  waarmee we wanneer nodig van team kunnen opschalen voor sommige opdrachten en kunnen we garanderen dat het resultaat altijd dat wordt wat we voor ogen hebben aan het begin van het proces. Maar wat daarin ook fijn is, is om een echt vast team te hebben met dezelfde overtuigingen en drive. Dat gevoel vond ik in Daan, oud-stagiair en nu visual designer bij Buenaparte, en Kelly, projectmanager bij Buenaparte. Daarnaast is huidige stagiair Fufan een prachtige toevoeging aan het team. Erg fijne mensen om elke dag mee samen te werken.

 

4 Doe wat goed voelt

En ja, dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Vooral nadat een bepaalde beslissing is gemaakt. Zo ook de uitbreiding van Buenaparte. Nu we met z’n vieren zijn zou ik niet weer terug willen naar één. Ik heb nooit de intentie gehad om groei als doel te hebben en eigenaar te zijn van een groot (reclame)bureau. Maar soms lopen dingen zoals ze lopen. Je netwerk wordt groter en steeds meer bedrijven weten de weg naar je te vinden, accounts en opdrachten worden groter en complexer, de vragen worden anders en werkzaamheden veranderen. Dit vraagt op een gegeven moment om een koerswijziging, aanscherping van deze koers of een totaal andere structuur. Daarnaast werd mijn tijd vooral in beslag genomen door zaken waar ik niet per se gelukkig van word en wat niet goed begon te voelen. Energieslurpers in plaats van energieboosters. Een helder signaal om iets bij de staart te pakken!

 

5 Vraag zo nu en dan advies van een ervaringsdeskundige die je vertrouwt

Veranderingen zijn vaak spannend en misschien zelfs eng. In dit geval was mijn grootste angst: kan Buenaparte deze groei financieel dragen, wil ik de ‘verantwoordelijk’ dragen voor de inkomens van anderen en is dit überhaupt een verstandige stap? Ik vroeg Sander Renkema, mede eigenaar van JUNCTION, om mij hierover te adviseren. Sander vind ik een erg prettig persoon, zowel om mee samen te werken als op persoonlijk vlak. Hij staat dichtbij mijn drive: plezier maken, zowel zakelijk als privé, maar ook verantwoordelijkheden nemen en zakelijke beslissingen durven en willen nemen. Hij gaf de doorslag en het vertrouwen om op zoek te gaan naar iemand die de taken, die mij niet meer passen en waar ik niet gelukkig van werd, over te nemen zodat ik me weer kon concentreren op het werk wat me echt blij maakt.

 

Het team van vier klopt voor nu. Voelt goed. Ik sluit niet uit dat dit nog verder uitbreidt. Dit zal nooit een doel op zich worden en ook niet gebeuren uit noodzaak. Deze keuze zal zich waarschijnlijk (weer) spontaan voordoen wanneer er iemand op ons pad komt die zo goed bij ons past dat we die niet meer willen en kunnen loslaten. In welke vorm dan ook. Een groot bureau zullen we nooit worden. Maar, shit, zeg nooit nooit.

adres

Kerklaan 68
9717 HG, Groningen


Algemene voorwaarden  Privacyverklaring