Categorie: Strategie

Posted on by Arnoud Evenhuis

Laten we eerst praten over chatgpt, het grootschalige taalmodel ontwikkeld door OpenAI. Het is een robot die beter kan communiceren dan de meeste mensen en heeft de klantenservice- en helpdeskwereld op zijn kop gezet. Maar dat is niet het enige, want chatgpt is ook een geweldige manier voor bedrijven om met klanten te communiceren en gericht reclame te maken. Door de conversatie met de klant te analyseren, kunnen bedrijven gerichte aanbiedingen doen en de klant op een persoonlijke manier benaderen. Het is bijna alsof chatgpt de klant beter kent dan zijn eigen moeder!

 

Maar chatgpt is niet alleen een wapen voor bedrijven, klanten hebben er ook profijt van. Zij krijgen snelle en effectieve hulp en informatie waardoor ze een beter beeld krijgen van het product of de dienst die ze overwegen. Het is alsof chatgpt je beste vriend is die je altijd helpt bij het maken van keuzes.

 

En dan hebben we nog midjourney, een softwareplatform voor gericht communiceren. Dit platform maakt het mogelijk voor bedrijven om op een persoonlijke manier met klanten te communiceren en gericht reclame te maken. Het gebruikt geavanceerde technologieën, zoals kunstmatige intelligentie en machine learning, om de klantervaring te optimaliseren. Bedrijven kunnen midjourney gebruiken om gerichte communicatiecampagnes te ontwerpen en uit te voeren, gericht op individuele klanten en hun specifieke behoeften. Het is alsof midjourney de klant kent als geen ander en altijd precies weet wat ze nodig hebben.

 

Maar hoe voelt de consument zich hier nou eigenlijk bij? Bedrijven kunnen door chatgpt en midjourney op een gerichtere manier reclame maken, maar wat als de consument zich hierdoor overstelpt voelt? Wat als ze het gevoel hebben dat ze constant worden ‘gestalkt’ door gerichte aanbiedingen?

 

Dit is precies de plot twist waar ik het eerder over had. Het is aan bedrijven om het juiste evenwicht te vinden tussen gericht communiceren en respect voor de privacy van de consument. Bedrijven moeten ervoor zorgen dat ze de data van de klant op een verantwoorde manier gebruiken en dat ze hen niet overspoelen met berichten en aanbiedingen.

 

En daarom, beste bedrijven, is het belangrijk om te onthouden dat chatgpt en midjourney fantastische hulpmiddelen zijn, maar dat de mensen achter deze technologie nog steeds verantwoordelijk zijn voor hoe ze worden gebruikt. Laat ons alsjeblieft niet vergeten dat we nog steeds met echte mensen te maken hebben, met echte gevoelens en emoties, en dat we ons moeten richten op een evenwichtige en ethische manier van communiceren.

 

En wees gerust, beste consumenten, jullie privacy is nog steeds belangrijk. Bedrijven die chatgpt en midjourney gebruiken, hebben regels en wetten die hen verplichten om je data op een verantwoorde manier te gebruiken. Dus als je je soms afvraagt waarom je ineens zo’n gerichte aanbieding krijgt, weet dan dat het niet omdat de robots je in de gaten houden, maar omdat ze proberen je een beter product of een beter aanbod te bieden.

 

In conclusie, de invloed van chatgpt en midjourney op de reclamewereld is niet te onderschatten. Het heeft de manier waarop bedrijven communiceren met klanten en reclame maken veranderd en daarmee ook de verwachtingen van de consument. Het is aan bedrijven om op een verantwoorde manier gebruik te maken van deze technologieën en aan consumenten om zich bewust te zijn van hun privacy. Maar onthoud, achter elke robot en elke algoritme, zijn er nog steeds echte mensen die deze technologieën bedienen. Laten we er samen voor zorgen dat deze mensen en technologieën samenwerken voor een betere en meer evenwichtige toekomst voor de reclamewereld.

 

Deze blogpost is volledig geschreven door ChatGPT met de opdracht “Schrijf een blog van ongeveer 800 woorden over de invloed van chatgpt en midjourney op de reclamewereld, met een plottwist op het eind. Schrijf het met een humoristische ondertoon”.

 

De visual is volledig ontwikkeld door MidJourney met de opdracht “human napoleon bonaparte kissing a robot”.

Posted on by Arnoud Evenhuis

Maar is dat wel zo? Ok. ‘Fuck groei’ is wel een hele boute uitspraak, geef ik toe. Groei is onlosmakelijk verbonden met het leven. We kunnen niet zonder. En natuurlijk merk ook ik dat deze prikkel voor mij geldt. Alleen denk ik dat het in veel gevallen ook een verkeerde prikkel is en dat dit zelfs een grote valkuil kan worden. 

 

Als je een bedrijf start is het hartstikke logisch dat groei één van je drijfveren is: zonder klanten geen inkomsten. Makkelijk zat. Maar op een gegeven moment ben je daar: een punt waarin je jezelf prima kan bedruipen en misschien zelfs wel een aantal mensen in dienst hebt. Het werk loopt mooi door, opdrachten blijven binnenkomen. En dat is het punt waarin ‘doorgroeien’ de kop weer opsteekt. ‘Ik wil meer producten verkopen, meer omzet draaien, meer mensen aannemen, meer werk verzetten.’

 

Dit is iets wat ik met alle macht probeer tegen te houden. En dat voelt als een groot privilege gek genoeg. Natuurlijk wil ik ook meer omzet maken, meer leuke mensen om mij heen verzamelen en grotere producties en campagnes draaien. Maar wat ik vooral wil is dat dit niet één van mijn belangrijkste prikkels wordt. Want met groei gaan meer kosten gemoeid, dus meer omzet maken en daarmee hoogstwaarschijnlijk meer stress. Groei is hierin slechts een cijfer.

 

Daarbij wordt groei nog wel eens verward met succes. En daarmee is er de kans dat je bepaalde belangrijkere zaken uit het oog verliest. Hoe ik dat type groei tegenhoud? 

 

‘Buenapartners’ in plaats van vaste krachten

Wij werken met een grote groep vaste partners op het gebied van fotografie, videografie, tekst, webbouw en (online) marketing. Op deze manier hoeven we niet alles zelf in huis te halen maar kunnen we per opdracht de perfecte professional aan laten schuiven. Naast dat dit heel praktisch werkt is het ook ontzettend leuk om telkens met een andere samenstelling te werken. 

 

Geen urenregistratie

We kunnen in veel gevallen dingen veel efficiënter doen, althans dat denk ik. We zullen soms veel meer tijd in een opdracht stoppen dan begroot of geoffreerd. Dit soort zaken komen bovendrijven als je netjes al je uren bijhoudt. Natuurlijk weten we wel ongeveer hoeveel tijd we in een concept of ontwerp stoppen. Maar door de uren met een stopwatch bij te houden gaat het meer als een wedstrijd voelen: ‘hoeveel tijd, en daarmee geld, kan ik besparen als ik nu stop?’. Dit is voor mij een absolute creatieve mood killer. Daarnaast is in ons vakgebied goed resultaat niet altijd uit te drukken in tijd.

 

Positioneren

In de zeven jaar dat Buenaparte bestaat zijn we meerdere keren van koers veranderd. Van freelance Art Director, naar “allround creatief”. Om vervolgens de stap te maken naar een klein team: van design studio naar, nu, creatief conceptbureau. We zijn met deze stappen ons steeds verder gaan positioneren en daarmee duidelijker waarvoor je bij ons aan kan kloppen en waarvoor ook juist niet. We zijn dan wel een allemansvriend, wij zijn niet met iedereen een match. En dat is helemaal prima. Wij weten precies waar wij ons heel erg thuis voelen en van wie en wat we blij worden. Dat geeft richting en zorgt ervoor dat we niet de hele markt hoeven, kunnen (en willen) bedienen. 

 

Kernwaarden centraal

Hoe we die koers constructief blijven uitzetten? Dat doen we al een aantal jaren door middel van onze 3 waarden: samen, energie en impact. Dit is in al onze keuzes de wichelroede: de opdrachtgevers die bij ons passen, de opdrachten die we doen, keuze van de teamleden, onze buenapartners. In alle gevallen houden deze 3 woorden er als checklist bij. All boxes checked? Let’s do this! Doordat we hierop varen gaan wij elke dag met kneiter veel plezier naar kantoor, werken wij met het grootste enthousiasme aan de opdrachten en werken wij met een bak energie samen met onze partners en opdrachtgevers. 

 

Door klein te blijven kunnen wij onze kwaliteit blijven garanderen, blijft onze energie onvermoeibaar (minder stress!) en kunnen we door de korte lijntjes met onze opdrachtgevers de échte resultaten (aan)voelen. De groei van Buenaparte zit ‘em dan ook vooral in de persoonlijke groei van ons allemaal, het groeien in een project of het steeds beter begrijpen van een opdrachtgever. En door daarin samen verder te groeien groeit mijn trots nog elke dag een beetje meer 🙂

 

Posted on by Arnoud Evenhuis

In de bijna 6 jaar dat Buenaparte nu bestaat, zijn er al heel wat transformaties geweest. Huup huup, barbatruc: van één-man-sterk en ik-doe-alles naar een vast team van creatieve koppen en all-round-creatief-bureau. We creëren huisstijlen met logo’s, maar geen logo’s zonder huisstijl en campagnes met video’s, posters en evenementen, maar geen losse posters (meer). Niets zo veranderlijk als de koers die we varen, lijkt het wel. Of toch niet? 

 

Ik merk dat ik altijd al interesse heb gehad in alle vormen van creatieve uitspattingen en dat ik me nooit heb beperkt, of willen beperken, tot een bepaalde richting of specialiteit. Ik hou van architectuur, film, klassieke muziek, drukwerk en interactieve ervaringen, nieuwe voedsel ervaringen en (oke sommige) vormen van abstracte kunst. Waarom zou je je dan beperken tot één van deze uitingen. Dat geldt nu ook voor Buenaparte. Wij houden ons niet vast aan één uitingsvorm. En dat maakt het soms knap lastig uit te leggen wat we nu precies doen. En dat is helemaal niet erg. 

 

Wanneer wij bedrijven, merken, mensen en organisaties helpen bij het vinden of vangen van hun identiteit gaan we dan ook niet eerst op zoek naar hun dienstverlening, hun missie en visie en USP’s. Het is van essentieel belang om de “waarom” te vangen. En daar kom ik elke keer toch maar weer achter. Wat bindt een groep mensen met elkaar, waarom doe je wat je elke dag doet? Waar geloof je in en waar krijg je die bak energie van? 

 

Een missie en visie is een goede basis voor de koers van je organisatie. Het helpt je bij het stellen van een bepaald doel. Maar een missie en visie zijn niet altijd even inspirerend en wordt snel, vooral in samenstelling, een abstract gegeven. Daarnaast kan dit doel zorgen voor oogkleppen, een verkeerde gedrevenheid en je daarmee vervolgens alleen bezig bent met het volbrengen van dit doel waardoor je het proces (je waarom) vergeet. En juist het geluk, de gedrevenheid zit ‘m niet in het behalen van een doel maar in het aangaan van het proces. 

 

Als je je echte ‘waarom’ weet te vinden en vast weet te leggen samen met de daarbij behorende kernwaarden, is dit de basis voor alles wat je doet of gaat doen. Het zit meer in het ‘nu’, dan in het werken naar iets in de toekomst. Deze set woorden wordt je wiggelroede, je checklist voor al je activiteiten. En dat heeft zijn weerklank in je persoonlijke werkgeluk, het aantrekken van de juiste medewerkers en best passende opdrachtgevers, je interne cultuur en je toon naar buiten toe. 

 

Onze “waarom”, en daarmee ook onze pay-off, luidt: ‘think it, create it’. En dat zit diep geworteld in het hele team. Als je het kan bedenken, kan je het creëren. Dat gekoppeld aan onze kernwaarden “voelbare energie”, “zichtbare impact” en “wederzijdse inspiratie” bepaalt onze koers. We hebben nog steeds een visie maar kiezen hier een andere vorm voor. En dat uit zich in heel veel dingen, onze grote diversiteit aan diensten. Maar bovenal in ons DNA. Maakt ons dat een doelloze barbapapa die elke keer maar wat doet of wordt wat past? Absoluut niet, juist door onze waarom doen we precies wat we moeten doen en dat is enorm bevrijdend. 

 

Hiermee hebben we een situatie gecreëerd waarbij we altijd kunnen blijven experimenteren, ontdekken, vallen en opstaan, zoeken en vinden. Op alle gebieden en terreinen. Op deze manier kunnen we telkens weer iets spannends bedenken en creëren. En dat is niet te vangen in (alleen) een missie en visie, diensten of pakketten. Daarmee kan je stiekem altijd die kinderlijke nieuwsgierigheid behouden. En ik hoef niet de beste te zijn in wát ik doe. Als ik maar de beste ben in wáárom ik dit doe.

 

Huup huup barbatruc: misschien organiseren wij binnenkort wel een evenement!

Posted on by Arnoud Evenhuis

 

Samen met mijn freelancende vriendin ben ik op een zogeheten work-acion, a working vacacion. Oftewel we hangen de digital nomad uit, maar dat krijg ik gewoon echt mijn strot niet uit. We hebben onze vaste werkplekken voor twee weken verruild met een huisje op een afgelegen heuvel, met een heus zwembad en een uitzicht over mango- en avocadoplantages.

 

Waarom? Als een klein voorproefje op een langgekoesterde droom: een eigen optrekje in deze regionen, om zo nu en dan het druilerige klimaat in Nederland te kunnen ontvluchten en hier onze werkzaamheden voort te kunnen zetten.

 

Een nieuwe ervaring. En dat brengt nieuwe inzichten. Al in de eerste paar dagen van de twee weken die we hier zijn heb ik nog veel meer vragen maar ook een aantal antwoorden gekregen over mijn werk, passies, keuzes, struggles en de oneindige zoektocht naar een balans in alles wat ik doe.

 

De lessen die ik hieruit heb getrokken, staan hieronder uitgeschreven. Om vast te leggen voor mezelf en om deze lessen niet te vergeten als we weer terug zijn in Nederland. Maar misschien heb jij er ook wat aan.

 

Inzicht 1: doe (af en toe) dingen waarvan je denkt dat het moeilijk is of zelfs niet kan

Op zich hadden we geen lange aanloop nodig om de knoop door te hakken en een aantal weken weg te gaan, maar het was niet een heel makkelijke beslissing. Samen hebben we meerdere verre reizen gemaakt naar andere continenten, maar dat was echt vakantie (is het ‘op reis’ of ‘op vakantie’, maar dat is een andere discussie): we hadden onze opdrachtgevers ingelicht dat we niet beschikbaar of bereikbaar waren. Maar deze keer wilden we onze ‘vakantiedagen’ niet inruilen om in het buitenland te verblijven. We wilden doorwerken voor onze opdrachtgevers en buiten werktijden vakantie vieren. Fifty/fifty, zeg maar.

 

Maar werkt dat wel en kan dat allemaal wel? Wat vinden opdrachtgevers daar nou van? Kan ik zomaar weg en mijn keuze hierin doorzetten? En al die lopende opdrachten dan?

 

Soms moet je dingen doen die onmogelijk lijken. Dit heb ik meerdere keren ervaren. Gewoon een e-mail sturen naar een reclamebureau in Buenos Aires met de vraag of je daar stage kan lopen. Aan je werkgever vragen of je 5 weken op reis kan in een drukke tijd. In enkele weken de knoop doorhakken, je vaste baan vaarwelzeggen en voor jezelf beginnen…
Soms lijken dingen onmogelijk, maar wanneer je écht een keuze maakt vallen de puzzelstukjes opeens op hun plek en laat je het toch slagen.

 

Het klinkt zo logisch maar voelt soms het alsof sommige dingen niet binnen je macht liggen. Dat ligt het echter vaak wel. Jij maakt de keuzes, jij kiest je weg.

 

Inzicht 2: Een succesvolle werkdag is niet per se van 9.00 tot 17.00 uur

Het is vrijdagmiddag 16.45 uur. Ik kom net onder de douche vandaan waar ik het zwembadwater en zonnebrand van me af heb gespoeld. Normaal heb ik nu een werkdag achter de rug die is gestart om 9.00 uur en die nu eindigt in een vrijdagmiddagborrel.

 

Ik werk gewoonlijk van 9.00 tot stipt 17.00 uur. Die regel heb ik mezelf opgelegd om niet te vervallen in overwerken en overwerktheid, en ik sta er nog steeds volledig achter. Het pakt tot op heden ook nog goed uit, hoewel buiten kantooruren het hoofd natuurlijk nog steeds wel doorgaat met het verwerken van ideeën en concepten.

 

Nadeel van de regel, is dat het gevoel ontstaat dat ik ook echt tot 17 uur op kantoor móet zitten/staan (jawel, sinds kort de trotse eigenaar van een stabureau). Ook als het een middag rustiger is, als ik geen mailtjes krijg en de inspiratie eerlijk gezegd ook wel op is.

 

Wat ik in Andalusië ervaar, is dat het prima is om van 9.00 tot 13.00 uur te werken en de middag op pad te gaan. Ik ben dan ook telefonisch bereikbaar voor opdrachtgevers en partners. Tijdens een rondrit door de prachtige omgeving komen bovendien ideeën opborrelen voor die ene pay-off, dat gekke guerillamarketingidee of die keyvisual voor een nieuwe campagne. Inspiratie zit in alles. En het is niet altijd nodig om constant ‘bezig’ te zijn. Bezig zijn, is niet hetzelfde als werken. Soms is het beter om eventjes ‘niks’ te doen, zodat uit dit niks weer iets kan ontstaan. Zoals zojuist gebeurde onder de douche, toen ik bedacht dit op te schrijven.

 

Inzicht 3: Onderzoek de dingen die je leuk vindt

Open deur, ik weet het. Maar het is ook helemaal niet zo gek dat je soms gewoon doet wat je doet, om lekker in die bekende trein blijven zitten. Doen waar je goed in bent en daar beter in worden. Ik voel me als een vis in het water wanneer een gesprek over branding, positionering of ontwerp gaat. Een heerlijk gevoel. Ik voel me zelfverzekerd in dit soort situaties en durf hierbij een stelling in te nemen en hier echt achter te staan. Maar naast ontwerpen en het bedenken van brandingoplossingen vind ik nog zóveel meer dingen leuk. Ik blijf nieuwe vormen van expressie ontdekken en onderzoek of ik daar meer mee wil.

 

Zo schrijf ik al jaren scripts voor bewegend beeld, verzorg ik de art direction voor commercials en vind ik het leuk om speelfilms (technisch) uit te pluizen en korte films met mijn telefoon of GoPro te maken. Maar om bewegend beeld ook aan te bieden onder de vlag van Buenaparte? Oef, spannend. Maar na het vinden van een gedegen partner – mijn oud-stagiair Daan – durfde ik deze stap te maken. En wat is er leuker dan samen op onderzoek te gaan en de wereld van video te gaan ontdekken?! Nieuwe mogelijkheden, allemaal spannende nieuwe ontwikkelingen en zoveel nieuwe energie. De eerste echte video-opdracht was natuurlijk wel gewoon retespannend, maar ook erg gaaf! En het resultaat mag er wezen.

 

En wat dacht je van het schrijven van dit verhaal? Iets wat ik nog nooit eerder heb gedaan, maar ook erg leuk vind. Mijn ‘why’ is dan ook nog steeds treffend: (be)denken en creëren.

 

Inzicht 4: Stuur aan op je eigen keuzes en deel je doelen met anderen

Het maken van duidelijke keuzes, hoe moeilijk en onbereikbaar iets soms ook lijkt, helpt je bij het bereiken van je doelen. De gewaarwording dat alles beweegt naar die door jou gemaakte keuze is een waanzinnig gevoel. Alsof onzichtbare krachten je hebben geholpen dit te volbrengen. Maar het maken van alleen de keuze is vaak niet genoeg, heb ik ook ervaren.

 

Een goede voedingsbodem is net zo belangrijk. Je moet openstaan voor de gevolgen en nieuwe mogelijkheden die je keuze hebben ontsloten, en die dan ook nog eens durven aanpakken. Zo heb ik zo’n twee jaar geleden voor mijzelf besloten om me meer te richten op strategie en concepting en minder op ontwerp. Op dat moment was de tijd er ook echt rijp voor: qua werk zat ik goed, ik hoefde niet meer per se elke klus aan te pakken om de huur te kunnen betalen.

 

Dus richtte ik de cases op mijn website meer in op strategie en concept, paste ik mijn persoonlijke verhaal aan en – erg belangrijk – lichtte ik mijn toenmalige opdrachtgevers in over mijn wens om meer strategie- en conceptwerk te gaan doen. Daarnaast ging ik uit eigen beweging campagnes voor hen ontwikkelen als ik een kans voor hen zag.

 

Dit alles heeft geresulteerd naar mijn positie nu, waar ik ontzettend gelukkig van word. Wat ik heb geleerd is: maak mensen deelgenoot van jouw keuzes en het doel dat je voor ogen hebt. Zo worden keuzes niet alleen tastbaar voor jezelf, maar kunnen anderen jou ook helpen met het bereiken van je doelen. Ook de keuze om nu hier in Zuid-Spanje te zitten, is mogelijk gemaakt door het delen van deze plannen met opdrachtgevers en naasten. Zij hebben zich ook flexibel opgesteld en vormen daarbij een belangrijk aandeel in de totstandkoming van onze (kleine) droom.

 

Inzicht 5: Doe af en toe écht niks

En misschien het aller-, allermoeilijkste: doe af en toe even helemaal niks. In deze tijd van ontelbare mogelijkheden en evenveel afleidingen en prikkels lijkt het soms onmogelijk om echt even helemaal niks te doen. Elke minuut moet besteed worden aan iets nuttigs of afleidends: in de wachtruimte bij de tandarts, in de trein, tijdens de koffiepauze is het zo gemakkelijk om je telefoon te pakken en langs al die foto’s en berichten te swipen. Maar juist in de momenten van niets doen, zit de meeste potentie. Ga eens een half uur op je balkon zitten, op een bankje in het park of in een luie stoel in de woonkamer. Zónder afleidingsmechanismes, gewoon voor je uit kijkend. Je kan nu je gedachten de vrije loop laten, ruimte in je hoofd creëren, inspiratie laten opkomen voor nieuwe ideeën of gewoon alles juist even op een rijtje zetten.

 

‘Nu we hier zijn, wil ik wel alles zien en meemaken!’

 

Het was een persoonlijk doel voor mij tijdens deze work-acion. En verdomd, je een beetje vervelen is inderdaad ontzettend moeilijk. ‘Nu we hier zijn, wil ik wel alles zien en meemaken!’ Maar alles gezien hebben, maakt niet per se gelukkiger heb ik gemerkt. Vijftien minuten naar een landschap kijken kan veel waardevoller zijn dan in een gehaast uur verschillende bezienswaardigheden ‘afvinken’. Juist dit kwartiertje ‘niks doen’ blijft je bij en maakt een diepe indruk.

 

Trouwens, in het begin van het ‘bewust niks doen’ werd ik erg onrustig. Ik blijf het moeilijk vinden, maar ik merk wel dat het me ook echt meer rust en ruimte voor inspiratie geeft.

 

Lekker bezig blijven (met dromen)

Straks zit ik weer 2400 kilometer noordelijk van dit zonnige oord te werken. Ik laat hier dingen achter, maar neem hopelijk ook wat goede lessen mee. Het zijn toch vraagstukken waar ik al geruime tijd bewust mee bezig was, dus ik ga mijn best doen dit in stand te houden in onze Groningse habitat.

 

Deze twee weken Andalusië smaken wel naar heel veel meer. Naar nieuwe mogelijkheden waarvan ik eerst dacht dat het onmogelijk zou zijn, naar het combineren van werken en lekker leven. Ik ben een heerlijke ervaring rijker en een stapje dichter bij de droom van een eigen plek hier onder de zon.

Posted on by Arnoud Evenhuis

De eerste maanden werkte ik vanuit mijn eigen, toen nog, studentenkamer. Ik merkte al snel dat ik niet gemaakt was voor dit eenzame bestaan. Een praatje met de caissière in de supermarkt was soms mijn enige sociale contact op een dag. Al gauw zocht ik andere creativo’s op om mee samen te werken. Dat gaf me nieuwe energie.

 

Vijf jaar later is daar opeens een klein team

Drie musketiers en een “invlieg-musketier”. Dat had ik niet gedacht. Of gepland. Sterker nog, een aantal maanden geleden peinsde ik er niet over. Een spannende, logische, organische, geweldige, bijzondere, enge stap? Alles tegelijk.

En toch, vroeg ik me gedurende die groei af of dit wel de goede route is. Word ik hier gelukkig van? Moet ik groei ook als een doel op zich zien? Dat moet ik (voor mezelf) op een rijtje zetten. En wie weet kan jij als lezer hier ook jouw keuze of koers wat beter door bepalen. Dat zou ik prachtig vinden.

 

1 Samen is alles leuker

Buenaparte begon ik in eerste instantie om alles zelf te bedenken en te creëren. Maar al gauw merkte ik dat je dan toch tegen je eigen beperkingen aanloopt. Want je kan niet alles zelf doen. Later merkte ik dat dat ook helemaal niet leuk is. Samenwerken is veel leuker! Tegenwoordig is dat zelfs één van de grootste drijfveren van Buenaparte: samenwerken met leuke mensen, zowel aan klantzijde als aan collega zijde, om op deze manier de juiste professional op de juiste plek in het proces te plaatsen. En dan highfiven en taart eten wanneer we samen weer iets te geks hebben neergezet natuurlijk!

 

2 Doe wat je leuk vindt

Veel mensen zien het vaak als probleem wanneer je niet precies weet wat je leuk vindt omdat je te veel dingen heel leuk vindt. Soms hoor je dat het beter is je te specialiseren. Specialisten zijn belangrijker dan generalisten, luidt dan het argument. Die mening deel ik niet. We hebben uiteraard beide nodig. Goed zijn in één ding is fijn omdat je terug kan vallen op deze expertise. Maar het kan ook leiden tot rechtlijnige denkpatronen. Ik moedig mensen daarom ook altijd aan om te doen wat je leuk vindt, zelfs als dat 10 dingen of meer zijn. Omdat je op deze manier altijd nieuwsgierig blijft, verrast blijft worden en buiten de kaders en middelen blijft denken. Binnen Buenaparte doet iedereen dan ook zoveel mogelijk dat wat zij leuk vindt, hoe uiteenlopend dit ook soms is. En doen we vooral ook niet dat wat we niet leuk vinden. Zo werd mijn tijd teveel bepaald door mailconversaties, project management en lijntjes aan elkaar knopen, iets waar ikzelf niet heel energie uithaal. Kelly wordt juist gelukkig van het organiseren en stroomlijnen van deze processen. Zo kan ik me nu weer meer bezighouden met het creatieve denk- en maakproces, dat wat mij blij maakt.

 

3 Bind mensen aan je die je vertrouwt

Gaandeweg ontmoet je veel leuke, interessante, goeie, stomme, arrogante, gezellige en/of ervaren mensen. Wat je vooral leert is wie je wel en niet kunt vertrouwen en waar het mee klikt. Je ontdekt wie hun afspraken nakomen, wie jou wat gunnen, waarmee het fijn samenwerken is, met wie je graag een biertje drinkt en op wie je kan bouwen. Die mensen heb ik graag dichtbij me. Zo hebben we een vaste basis van professionals  waarmee we wanneer nodig van team kunnen opschalen voor sommige opdrachten en kunnen we garanderen dat het resultaat altijd dat wordt wat we voor ogen hebben aan het begin van het proces. Maar wat daarin ook fijn is, is om een echt vast team te hebben met dezelfde overtuigingen en drive. Dat gevoel vond ik in Daan, oud-stagiair en nu visual designer bij Buenaparte, en Kelly, projectmanager bij Buenaparte. Daarnaast is huidige stagiair Fufan een prachtige toevoeging aan het team. Erg fijne mensen om elke dag mee samen te werken.

 

4 Doe wat goed voelt

En ja, dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Vooral nadat een bepaalde beslissing is gemaakt. Zo ook de uitbreiding van Buenaparte. Nu we met z’n vieren zijn zou ik niet weer terug willen naar één. Ik heb nooit de intentie gehad om groei als doel te hebben en eigenaar te zijn van een groot (reclame)bureau. Maar soms lopen dingen zoals ze lopen. Je netwerk wordt groter en steeds meer bedrijven weten de weg naar je te vinden, accounts en opdrachten worden groter en complexer, de vragen worden anders en werkzaamheden veranderen. Dit vraagt op een gegeven moment om een koerswijziging, aanscherping van deze koers of een totaal andere structuur. Daarnaast werd mijn tijd vooral in beslag genomen door zaken waar ik niet per se gelukkig van word en wat niet goed begon te voelen. Energieslurpers in plaats van energieboosters. Een helder signaal om iets bij de staart te pakken!

 

5 Vraag zo nu en dan advies van een ervaringsdeskundige die je vertrouwt

Veranderingen zijn vaak spannend en misschien zelfs eng. In dit geval was mijn grootste angst: kan Buenaparte deze groei financieel dragen, wil ik de ‘verantwoordelijk’ dragen voor de inkomens van anderen en is dit überhaupt een verstandige stap? Ik vroeg Sander Renkema, mede eigenaar van JUNCTION, om mij hierover te adviseren. Sander vind ik een erg prettig persoon, zowel om mee samen te werken als op persoonlijk vlak. Hij staat dichtbij mijn drive: plezier maken, zowel zakelijk als privé, maar ook verantwoordelijkheden nemen en zakelijke beslissingen durven en willen nemen. Hij gaf de doorslag en het vertrouwen om op zoek te gaan naar iemand die de taken, die mij niet meer passen en waar ik niet gelukkig van werd, over te nemen zodat ik me weer kon concentreren op het werk wat me echt blij maakt.

 

Het team van vier klopt voor nu. Voelt goed. Ik sluit niet uit dat dit nog verder uitbreidt. Dit zal nooit een doel op zich worden en ook niet gebeuren uit noodzaak. Deze keuze zal zich waarschijnlijk (weer) spontaan voordoen wanneer er iemand op ons pad komt die zo goed bij ons past dat we die niet meer willen en kunnen loslaten. In welke vorm dan ook. Een groot bureau zullen we nooit worden. Maar, shit, zeg nooit nooit.

Posted on by Arnoud Evenhuis

Dit zijn grofweg de drie manieren waarop ik me vaak voorstel als iemand vraagt naar mijn werk. Welke deze keer de revue passeert, ligt maar net aan degene aan wie ik me voorstel. Vaak kies ik toch voor de gemakkelijke weg: dat ik grafisch ontwerper ben. Daar heeft iedereen wel een idee bij, scheelt weer uitleg. Toch dekt de term ‘grafisch ontwerper’ de lading van mijn werkzaamheden allang niet meer. In de praktijk ontwerp ik juist steeds minder.

 

Je bent wat je werkt

Na het vertellen hoe je heet volgt maar wat vaak de vraag wat je voor werk doet. Maar waarom is dit zo belangrijk om te weten als je iemand wilt leren kennen? Je functie, beroep of aanstelling lijkt in onze maatschappij steeds vaker het belangrijkste deel van je identiteit. Nog meer dan bijvoorbeeld je herkomst, hobby’s of interesses. De gedachtegang is op zich heel logisch: uit iemands beroep kun je als het goed is ook zijn of haar passies herleiden, het geeft je gespreksstof of fungeert als een bindmiddel tijdens de ontmoeting. Uit eigen ervaring kan ik dat beamen. Mijn studie aan Kunstacademie Minerva was altijd een goede binnenkomer tijdens een ontmoeting in een kroeg of danscafé: ‘Ik zit op de Kunstacademie’. Een in de ogen van gesprekspartners vaak, zo werd beoordeeld, interessantere opleiding dan ‘wat zij deden’.

 

Timmerman of timmerman?

Goed om te weten wát iemand doet. Maar… is het niet veel belangrijker om te weten waaróm iemand iets doet?
De ene timmerman is niet de andere timmerman. De eerste doet het timmerwerk omdat… tja… de baan er nu eenmaal was, dus heeft hij ervoor doorgeleerd. Terwijl de ander het doet vanuit een oprechte passie en intrinsieke motivatie voor het vak omdat hij vroeger al met zijn vader in de werkplaats met hout de mooiste meubels maakte in experimentele vormen en door de jaren heen steeds meer geïnspireerd raakte door de mogelijkheden en duurzamere toepassingen.

 

Deze vergelijking is veel interessanter dan hun vak op zich en maakt een duidelijk onderscheid tussen beide timmermannen, ondanks dat ze misschien precies hetzelfde beroep uitoefenen.

Waarom dan?

Wat ik echt doe, vanuit mezelf en Buenaparte, is bedrijven, mensen en merken helpen met dit onderscheidende verhaal. Geloofwaardig en echt, zonder onnodige opsmuk. Er zijn al zoveel bedrijven en merken die hetzelfde doen; er zijn duizenden timmermannen. Ga jij nu exact hetzelfde verhaal vertellen als al die anderen? Waarom zou iemand dan juist voor jou kiezen?

Je ‘waarom’ gaat veel verder dan een dienst die je levert of een uniek aspect van wat jij veel beter kan dan je concurrent. Het is een geloof, een doel wat je nastreeft. Ik vind het fantastisch om dat samen met je op papier te zetten. In de vervolgstap zorg ik er samen met mijn team voor dat het verhaal zowel in tekst als in beeld recht doet aan jou en je idealen.

We zijn zeker niet de enigen die deze methode toepassen om merken verder te helpen in hun communicatie. In ‘het wereldje’ is de zogeheten Golden Circle van Simon Sinek de heilige graal. Een ogenschijnlijk eenvoudige methode die toch vaak moeilijker toe te passen is dan men denkt. Het is nu eenmaal makkelijker om te vertellen wat je doet (‘ik timmer stoelen, tafels, kasten en banken’) dan om de juiste woorden te zoeken voor dé waarom.

Drive

Waarom wij bij Buenaparte er dan ook gebruik van maken? Omdat we energie krijgen van bedrijven en mensen die ergens in geloven. Die niet alleen roepen wát ze doen, maar ook willen vertellen waarvoor ze het doen. Die niet werken voor de winst maar voor een bepaald geloof; mensen met een drive.

De identiteitssessie die we doen als kick-off van een nieuw project of traject is daarmee bijna een soort toelatingstest voor onze opdrachtgevers. En het mooie is, dat toch bijna alle mensen met wie we aan tafel hebben gezeten datzelfde vuur hebben. En was dat nog niet heel zichtbaar bij de kennismaking, dan wordt dat wel ontstoken tijdens zo’n sessie. Het is prachtig om te zien dat mensen weer helder krijgen waarom ze voor hun vak hebben gekozen, wat hen beweegt en dat ze weer scherp hebben wat hen nou echt gelukkig maakt.

Dit is wat ik geloof

Tegenwoordig omschrijf ik mijn vak vaak niet meer als een dienstverlening maar vertel ik over mijn drive: ik (be)denk en creëer. Puur omdat elke vezel in mijn lichaam zegt dat ik dit moet doen. Dit is mijn geloof, hier sta ik elke ochtend voor op. En of ik nu een campagne bedenk of een waanzinnige visual of huisstijl creëer met collega-makers; het valt er allemaal onder. En misschien zal ik ooit ook wel eens mijn eigen huis ontwerpen of een oplossing bedenken voor één van de vele wereldproblemen.

 

Dus; Hallo, ik ben Arnoud Evenhuis. En wij van Buenaparte willen samen met jou te gekke dingen bedenken en creëren. Wanna team up?

adres

Kerklaan 68
9717 HG, Groningen


Algemene voorwaarden  Privacyverklaring